Over dogma's en wonderen

Het leek mij goed om eens te beginnen bij mijn ervaring, ook om duidelijk te maken dat ik niet zomaar anderen napraat. Toch wil ook iets zeggen over hoe ik de Bijbel lees.

Ik ben ervan overtuigd dat God mensen ertoe heeft geïnspireerd om hun godservaringen op te schrijven en dat hij ervoor heeft gezorgd dat veel van die gebeurtenissen, visioenen, liederen en gedachten in de Bijbel bewaard zijn gebleven. In die zin is het een heilig boek. Maar ik denk wel, dat God de schrijvers vrij heeft gelaten om hun eigen woorden te gebruiken. Je kunt niet verwachten dat mensen van die tijd objectief en zakelijk verslag deden. Bovendien zijn die teksten gekleurd door de cultuur en de vooroordelen van de schrijvers. God zelf zou wel eens een andere mening kunnen hebben over bepaalde dingen. Dat betekent niet dat ik alles mag verwerpen wat me niet zint of wat ik niet begrijp. Nee, ik probeer me zo eerlijk mogelijk af te vragen wat werkelijk Gods wil en waarheid is.

Traditionele dogma's, die voortkomen uit een al te letterlijke manier van bijbellezen, neem ik dus niet klakkeloos aan. Toch wil ik ook niet te sceptisch zijn. Zoals op Wikipedia te lezen is heeft Jezus echt geleefd en zijn er diverse aspecten van zijn leven door historici algemeen geaccepteerd. De oudste bewaard gebleven bronnen dateren van 20 à 30 jaar na zijn dood - te kort voor legendevorming, want er waren toen nog talloze mensen die Jezus gekend hadden. Hierin staat dat zijn leerlingen geloofden dat hij uit de dood was opgestaan en aan hen en anderen was verschenen. Dit vind ik geloofwaardig, want zij wisten dat deze boodschap als staatsgevaarlijk werd gezien. En sommigen, misschien zelfs de meesten van hen, zijn ook daadwerkelijk om die reden geëxectueerd. Ze zouden zo'n leugen nooit openlijk verkondigen.

Alles bij elkaar denk ik, dat Jezus niet alleen een wijze leraar was, maar de man die bij uitstek door God gezonden werd om de waarheid te verkondigen en de mensen te redden.

En over leven na de dood gesproken: Wetenschappelijk onderzoek naar bijna-doodervaringen laat zien dat iemands bewustzijn kan voortleven los van het brein, wanneer diegene klinisch dood is.

Heel belangrijk vind ik het besef, dat een mens maar weinig weet en begrijpt. Omdat de mens de aarde domineert, neigt hij ertoe te denken dat hij alles wel weet. Maar zoals een vlieg op mijn monitor niets weet van computers, zo beperkt is mijn kennis van God.

 Terug ...